درگذشت اندوه‏بار مریم میرزاخانی، نابغه نامدار ریاضی ایران و جهان موجب تألم و تأثر فراوان شد. درخشش بی ‏نظیر این دانشمند خلاق و انسان متواضع که نام ایران را در مجامع علمی جهانی طنین‏ انداز کرد، نقطه عطفی در معرفی همت والای زنان و جوانان ایرانی در مسیر کسب قله های افتخار و عرصه های گوناگون بین المللی بود. این‏جانب ضمن ارج نهادن به خدمات علمی و آثار ماندگار این فرزند فرهیخته ایران، مصیبت وارده را به جامعه علمی کشور و خانواده محترم آن عزیز از دست رفته، صمیمانه تسلیت می‏ گویم و از درگاه خداوند متعال برای ایشان رحمت الهی و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسألت دارم.

فقدان بانوی دانشمند ، فرهیخته و نخبه ریاضی جهان ، خانم مریم_میرزاخانی باعث تاسف فراوان گردید. درگذشت این بانوی پرافتخار ایران را به جامعه علمی و خانواده محترم ایشان تسلیت می گویم.

درگذشت نابهنگام ریاضیدان برجسته و نابغه ایرانی خانم دکتر مریم میرزاخانی موجب تأثر و تألم فراوان شد. این ضایعه تأسف‌انگیز را به خانواده محترم و داغدارشان، جامعه علمی کشور و به همه آحاد ملت بزرگ ایران صمیمانه تسلیت می‌گویم.

در شرایطی که جامعه علمی و دانشگاهی و آحاد مردم علم دوست و فرهیخته کشور در سوگ از دست دادن بانوی عالم و دانشمند، دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف و استاد دانشگاه "استنفورد"، سرکار دکتر مریم میرزاخانی نشسته‌اند، برخود فرض می‌دانم مراتب تسلیت و همدردی خود را با استادان، همکاران، دوستداران و خانواده محترم ایشان اعلام کنم. از درگاه خداوند منان برای آن بانوی گرامی که با گرفتن معتبرترین جایزه جهانی، نام ایران و ایرانی را در جهان پرآوازه ساخت، رحمت واسعه الهی و برای همکاران، خانواده محترم ایشان و همه سوگواران در این فقدان اندوهناک، صبر و اجر آرزو می‌کنم

درگذشت نابغه ریاضی جهان و دانشمندی بزرگ و فروتن، سرکار خانم دکتر مریم میرزاخانی (دانش‌آموخته دانشکده ریاضی)، ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه علمی جهانی است و مطمئناً جامعه علمی کشورمان و بویژه خانواده بزرگ دانشگاه صنعتی شریف، بیش از همه داغدار از دست دادن این جواهر بی نظیر علمی است. ایشان در زمینه‌های علمی و تحقیقاتی به دستاوردها و موفقیت‌هایی دست یافتند که در جایگاه خود بی‌نظیر بود و پیشرفت‌هایی به مراتب بالاتر از ایشان امید می‌رفت که متأسفانه فرصت تحقق رؤیاهایی بزرگتر از مریم میرزاخانی سلب شد. ایشان یکی از پرکارترین و اثرگذارترین استادانی بود که به گفته همکارانش، تا واپسین روزهای عمر پربار خود، ضمن تلاش در عرصه تدریس و تحقیق، نقش بسیار مؤثری در پیشبرد مرزهای علم داشته‌اند. بدینوسیله، این ضایعه را به خانواده محترم ایشان، استادان، محققان، دانشجویان و همکاران تسلیت می‌گویم و از خداوند بزرگ برای او رحمت و رضوان و برای بازماندگان شکیبایی مسئلت می‌نمایم

از خبر درگذشت مریم میرزاخانی غمگین شدم؛ دختر، همسر، مادر و پروفسور هوشمند ایرانی؛ روحش جاودانه در آرامش باد.

خبر درگذشت نابغه جوان ایرانی و استاد ریاضیات دکتر مریم میرزاخانی موجب تاسف شدید این جانب و همه ایرانیانی که به مفاخر برجسته علمی کشورمان می‌بالند، شد. این جانب در گذشت این بانوی دانشمند را به همه ایرانیان در سراسر جهان،‌ خانواده محترم و داغدار ایشان و جامعه علمی کشور صمیمانه تسلیت عرض می‌کنم.

خبرها گاه آن‌قدر تلخ و ناگوارند که می‌شنویم اما باورشان نمی‌کنیم، و آن‌قدر دردناک که جراحتی جانسوز بر دل و روح آدمی می‌نشانند، بغض را در گلو می‌شکنند و در بهت و حیرت اشک را بی‌صدا و آرام آرام برگونه روان می‌کنند. خبر درگذشت پروفسور مریم میرزاخانی نابغه ریاضی ایران و جهان از این دست است، باورش سخت و داغش تا عمق جان را می‌سوزاند. امروز ناباورانه چراغی در جهان دانش خاموش شد که به شرافت انسانی، اخلاق نیکو، سادگی، رأفت و معرفت شهره بود و از همه مهم‌تر، نماد یک زن ایرانی که جهان به او افتخار می‌کند. اینجانب به سهم خود فقدان آن اندیشمند گرانقدر را که برای همیشه افتخار ایران و ایرانی خواهد بود به جامعه جهانی، ملت شریف ایران و خانواده ارجمندش تسلیت می‌گویم و از خدای مهربان می‌خواهم به پاس خدمت، تلاش، مهربانی و خلق نیکش، لباس مغفرت بر روح بلندش بپوشاند و در بهشت برینش مأوا دهد. یادش همیشه زنده و نامش هماره بلند.

من از ایشون دوسال کوچکترم، دقیقا یادمه وقتی ایشون را به عنوان برنده المپیاد توی تلویزیون میدیم چقدر برام جالب بود. خدا رحمتشون کنه. نوشتن آن جمله خیلی سخته چون انگار همیشه این افراد عزیز، زنده هستند. خدا به همسر و دختر و خانواده ایشون صبر بده و آناهیتای عزیزش راه مادرش را ادامه بده

بعد از گذشت سه سال از فوت پروفسور میرزاخانی هنوز قلبم با شنیدن نام ایشون مچاله میشه، کیفیت زندگی مهم‌ترین از کمیتشه و ایشون این رو ثابت کردن.

من ان روز سرباز ترمینال هواپیمایی دزفول بودم اگه اشتباه نکنم  تو عید بود اون تصادف هیچ وقت از یادم نمیره تمام سربازا گریه میکردند . جنازه ها رو همراه این نخبه های عزیز با پرواز باری فرستادند تهران . هیچ وقت یادم نمیره که سربازای ترمینال دزفول چه گریه ای برای این بچه های عزیز میکردند الان که یادم افتاد گریه گرفته . خدا بیامرزه این نخبه های عزیز. خدا بیامرزتتون.

من یکی ازکلاس هفتمی هاهستم عاشق این مدرسه ام