در شرایطی که جامعه علمی و دانشگاهی و آحاد مردم علم دوست و فرهیخته کشور در سوگ از دست دادن بانوی عالم و دانشمند، دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف و استاد دانشگاه "استنفورد"، سرکار دکتر مریم میرزاخانی نشسته‌اند، برخود فرض می‌دانم مراتب تسلیت و همدردی خود را با استادان، همکاران، دوستداران و خانواده محترم ایشان اعلام کنم. از درگاه خداوند منان برای آن بانوی گرامی که با گرفتن معتبرترین جایزه جهانی، نام ایران و ایرانی را در جهان پرآوازه ساخت، رحمت واسعه الهی و برای همکاران، خانواده محترم ایشان و همه سوگواران در این فقدان اندوهناک، صبر و اجر آرزو می‌کنم

درگذشت نابغه ریاضی جهان و دانشمندی بزرگ و فروتن، سرکار خانم دکتر مریم میرزاخانی (دانش‌آموخته دانشکده ریاضی)، ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه علمی جهانی است و مطمئناً جامعه علمی کشورمان و بویژه خانواده بزرگ دانشگاه صنعتی شریف، بیش از همه داغدار از دست دادن این جواهر بی نظیر علمی است. ایشان در زمینه‌های علمی و تحقیقاتی به دستاوردها و موفقیت‌هایی دست یافتند که در جایگاه خود بی‌نظیر بود و پیشرفت‌هایی به مراتب بالاتر از ایشان امید می‌رفت که متأسفانه فرصت تحقق رؤیاهایی بزرگتر از مریم میرزاخانی سلب شد. ایشان یکی از پرکارترین و اثرگذارترین استادانی بود که به گفته همکارانش، تا واپسین روزهای عمر پربار خود، ضمن تلاش در عرصه تدریس و تحقیق، نقش بسیار مؤثری در پیشبرد مرزهای علم داشته‌اند. بدینوسیله، این ضایعه را به خانواده محترم ایشان، استادان، محققان، دانشجویان و همکاران تسلیت می‌گویم و از خداوند بزرگ برای او رحمت و رضوان و برای بازماندگان شکیبایی مسئلت می‌نمایم

خبرها گاه آن‌قدر تلخ و ناگوارند که می‌شنویم اما باورشان نمی‌کنیم، و آن‌قدر دردناک که جراحتی جانسوز بر دل و روح آدمی می‌نشانند، بغض را در گلو می‌شکنند و در بهت و حیرت اشک را بی‌صدا و آرام آرام برگونه روان می‌کنند. خبر درگذشت پروفسور مریم میرزاخانی نابغه ریاضی ایران و جهان از این دست است، باورش سخت و داغش تا عمق جان را می‌سوزاند. امروز ناباورانه چراغی در جهان دانش خاموش شد که به شرافت انسانی، اخلاق نیکو، سادگی، رأفت و معرفت شهره بود و از همه مهم‌تر، نماد یک زن ایرانی که جهان به او افتخار می‌کند. اینجانب به سهم خود فقدان آن اندیشمند گرانقدر را که برای همیشه افتخار ایران و ایرانی خواهد بود به جامعه جهانی، ملت شریف ایران و خانواده ارجمندش تسلیت می‌گویم و از خدای مهربان می‌خواهم به پاس خدمت، تلاش، مهربانی و خلق نیکش، لباس مغفرت بر روح بلندش بپوشاند و در بهشت برینش مأوا دهد. یادش همیشه زنده و نامش هماره بلند.

باسلام و درود بر شما...مریم من ۱۴ سالمه و همیشه درباره تو تحقیق میکنم و از تو الگو میگیرم که با تلاش کردن میشه همه چی بدست آورد کاش تو الان زنده بودی روحت شاد

مفتخرم به اینکه اولین تابلوی نقاشیم رو میخوام با چهره بانو میرزاخانی شروع کنم. تابلویی که موضوعش زن باشه... زنانگی، موفقیت بزرگ منشی و. . همه در وجود ایشون وجود داشت. خوشحالم بابت اینکه اولین زن برنده جایزه فیلدز یه بانوی ایرانیه

مدام ویدیو های تدریس و مستندش که تو یوتیوب نگاه میکنم  نحوه حرف زدن و حرکات و نگاهش حین تدریس عجیب جذبم میکنه.اونقد تو کلامش عشق و حقیقت جویی موج میزنه که ادم رو میبره با خودش. همیشه یکی از الگوهای ذهنی قوی من خواهد بود در مسیر زندگی. روحش شاد و یادش تا ابد جاودان

واقعا یکی از نخبه های بی چون و چرا دنیا بود؛ کسی که توانست خیلی چیز ها رو تغییر بدهد ... یک سمپادی نمونه یعنی مریم!

مریم نماد ارزش والای زنان ایران و الگوی همه ما در زندگی هست.